VIND WEL LEKKER.. NIET! Het is best een drukke zomer geweest. Vier maanden geleden is je kleine zus geboren en daarna zijn we ook nog verhuisd naar Utrecht. Daar wonen we gezellig met z’n vieren in een nieuwbouwhuis, in een nieuwbouwwijk, met heel veel nieuwbouwspeeltuintjes. Je bent nu bijna drie jaar oud en een enthousiast, lief peutertje. Een jongetje (of ‘jommetje’, zoals jij dat noemt) dat ondeugend uit z’n ogen kijkt en altijd in is voor een grapje. Nu vind je ook bijna alles grappig, dus dat is lekker makkelijk scoren. Door je vrolijke karakter zorg je voor een hoop gezelligheid in huis en daar genieten we van… maar af en toe (heel af en toe) ben je ook dwars. Op zo’n moment ga je zitten mokken tijdens het eten. De dag na je tweede verjaardag heb je namelijk je bord met eten van je afgeschoven, ‘vind niet lekker’ geroepen, en sindsdien weiger je bijna dagelijks om ’s avonds wat te eten. Frustrerend voor ons natuurlijk, maar we doen net alsof onze neus bloedt. Af en toe val je gelukkig uit je rol, dan begin je lekker te eten, roept ‘vind wel lekker’, om daar na een paar happen snel ‘niet’ aan toe te voegen. Vervolgens schuif je je bord weer van je af en wacht je met je hand onder je hoofd tot je eindelijk van tafel mag. Lieve Feie Gijs, het leven is niet snel saai met jou!